به نقل از «خبرآنلاین»

کنایه سنگین تارتار به استقلالی‌ها پس از باخت مقابل پرسپولیس

تاریخ انتشار: ۲۵ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۱۱۷۸۱

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ مهدی تارتار، سرمربی ملوان در نشست خبری پس از بازی مقابل پرسپولیس که با شکست یک بر صفر تیمش در هفته بیست و سوم لیگ برتر فوتبال به پایان رسید، گفت: عرض سلام و ادب خدمت همه عزیزان دارم. قبل از اینکه بخواهم در مورد بازی حرف بزنم از هواداران‌مان تشکر می‌کنم که راه دوری آمدند و ما شرمنده‌شان شدیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این رابطه صادقانه باید عرض کنم که بازی زیبایی بود، هرچند کم گل بود.

او افزود: در نیمه اول بعد ازچند دقیقه پرسپولیس به بازی مسلط شد. درنیمه دوم گل زودهنگامی را دریافت کردیم که برنامه ما را بهم ریخت. برای نیمه دوم برنامه بهتری داشتیم اما گلی که دریافت کردیم به نظرم آفساید بود. این صحنه را الان در رختکن دیدم. تمام زحمات ما به هدر رفت. ما شبانه روزی برای موفقیت زحمت می‌کشیم و از داوران انتظار داریم که البته داوران تقصیری ندارند. به نظرم نبود VAR این مشکلات را ایجاد کرده و اینطور زحمات تیم‌ها هدر می‌رود.

سرمربی ملوان ادامه داد: ما با خط دفاعی کار می‌کنیم که خط آفساید را رعایت کنیم ولی متاسفانه با اشتباه گل می‌خوریم. امیدوارم بررسی شود. برخورد شود، اگر آفساید بوده به کارشناسان می‌سپاریم، داوران ما داوران پاکی هستند اما تا وقتی VAR نباشد این مشکلات وجود دارد. فدراسیون باید به دنبال VAR باشد و اگر می‌خواهیم زحمات یک تیم به هدر نرود باید دنبال این مسأله باشیم. من از آقای تاج عاجزانه خواهش می‌کنم، این چندمین بار است که این را می‌گویم. مربیانی که زحمت می‌کشند برایشان سنگین است که با اشتباه داوری شکست بخورند. من شاید کنار خط به دلیل استرس ۱۰ بطری آب خورده‌ام.

تارتار در گلایه از اشتباه داوری گفت: چرا تیم من باید با اشتباه داوری بازنده باشد؟ از اینکه پرسپولیس تیم باکیفیت و قدرتمندی است، هیچ شکی نیست که واقعا تیم فنی و باکیفیتی هستند. در دور برگشت مسابقات عالی کار کردند و من اصلا بحثی ندارم. به آن‌ها تبریک می‌گویم ولی این حقی که از ملوان تضییع شده چه؟ من کاملا از دوربین خط دفاع این صحنه گل را دیدم، به نظرم صد در صد آفساید بود. یک صحنه مشکوک به البته فکر کنم روی خط بود اما مشکوک به پنالتی بود. یک صحنه هم وجود دارد که سروش رفیعی برخورد خیلی شدیدی داشت و می‌توانست کارت زرد دوم را دریافت کند. همه این‌ها بررسی شود. ما نه کنایه می‌زنیم و نه اعتراض می کنیم ولی از کمیته داوران می‌خواهم که بررسی‌های لازم را انجام دهند. البته که می‌خواهم امکانات داوری و دستمزدهای آن‌ها را بیشتر کنند. این تضییع شدن حق یک مربی، ۴۰ عضو کادر و تیم، یک شهر و این همه هوادار واقعا تحملش سخت است.

تارتار درمورد اینکه آیا به دلیل شایعات تکراری پیش از رویارویی مقابل پرسپولیس خسته نشده است، گفت: ببینید من اصلا دوست ندارم جواب این سوالات را بدهم. همانطوری که شما گفتید تکراری است اما از شما به عنوان خبرنگار انتظار ندارم این سوال را بپرسید. فضای مجازی بحثش جداست. شما به عنوان کسی که رسالت به گردن‌تان است نباید این سوال را برسید. آن‌هایی که مهدی تارتار را می‌شناسند می‌دانند که چطوری به اینجا رسیده و سختی کشیده است. بنابراین انتظار ندارم. تیم‌های مدعی مانند استقلال در ۶ سال گذشته پرسپولیس را شکست نداده‌اند ولی ما بردیم. با تیم نفت مسجد سلیمان بردیم. ما چند بار در همین دو سال گذشته قهرمانی را از پرسپولیس گرفته‌ایم. شما حداقل این سوالات را نپرسید، واقعا ناراحت‌کننده است. فضای مجازی برای مردمی است که در فوتبال نیستند، شناختی از ما ندارند و ممکن است قضاوت نادرست داشته باشند اما انتظارم از شما خبرنگاران این است که اصلا چنین سوالاتی از من نپرسید. مرسی.

سرمربی ملوان در مورد هدفش برای رتبه پایانی این تیم در جدول رده بندی گفت: ما از روز اول قولی نداریم و با بازیکنان صحبت کردیم که برای بهترین نتیجه تلاش می‌کنیم. تا روزی که لیگ ادامه دارد با تمام وجود کار می‌کنیم، زحمت می‌کشیم و هدف ما بهترین جایگاه برای نام بزرگ ملوان در جدول است‌.

او در پاسخ به این سوال که برای بلندت مدت چه هدفی دارد، پاسخ داد: ملوان الان شخصیت لازم را به دست آورده و لازمه آن هم این است که برای موفقیت مسئولان استانی به وسط کار بیایند، به خاطر این هواداران. ملوان هوادارانی دارد که کمتر تیمی دارد. برای آن‌ها ارزش قائل‌ شوید، وقتی تیمی پتانسیل هواداری دارد باید روی آن کار شود. وقتی ملوان این اولویت را در بازی های باقی مانده، فصل آینده و همینطور فصل‌های بعد باید حتما یک فکر اساسی کند. زیرساخت‌ها را درست کنند، از نظر سخت‌افزاری مشکلات زیادی دارد. ما زمین تمرین خوبی نداریم، این واقعا مشکل بزرگی است. اگر تیمی می‌خواهد با تیم‌های بزرگ جدول رقابت کند باید امکانات داشته باشد. متاسفانه این مشکلات وجود دارد و باید ببینیم هدف گذاری باشگاه چیست. انتظار از جایگاه باشگاه باید در فصل آینده بالاتر برود و نباید تنزل پیدا کنم. من هم مربی‌ای نیستم که در جدول پایین بیایم و می‌خواهم ارتقا داشته باشد. باید فصل تمام شود که ببینیم برنامه ریزی مسئولان استانی چیست تا تصمیم بگیریم. دوباره می‌گویم به بازیکنانم افتخار می‌کنم و دیدید که در دقایق آخر بازی وقت تلف می کردند و خیلی خوشحال بودند که ما را بردند. این نشان می‌دهد تیم خوبی هستیم و بردن ما برای تمام تیم‌ها کار سختی است.

258 258

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1894334

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: باشگاه پرسپولیس باشگاه ملوان باشگاه استقلال تیم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۱۱۷۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پرسپولیس چه زیبا باخت/ برد آلومینیوم اراک در تاریخ فوتبال کم‌نظیر بود

عصر ایران؛ اهورا جهانیان - جام حذفی، زیباست چراکه قربانگاه بزرگان است! در فوتبال هر کشوری، تیم‌های ضعیف‌، یا تیم‌هایی که جزو غول‌های مدعی نیستند، در جام حذفی می‌توانند طعم "قهرمانیِ کشوری" را بچشند.

در لیگ تیمی قهرمان می‌شود که عملکردش طی 30 یا 34 یا 38 هفته بهتر از سایر تیم‌ها باشد. اما یک تیم نه چندان قدرتمند، برای قهرمانی در جام حذفی کار به مراتب آسان‌تری در پیش دارد.

 اما جدا از شانس قهرمانی تیم‌های کوچک، لذت و هیجان حذف تیم‌های بزرگ نیز جزو افتخارات و خاطرات خوش تیم‌های کوچک و تماشاگران این تیم‌هاست. شکست دیشب پرسپولیس در برابر آلومینیوم اراک، شبی فراموش‌نشدنی را در شهر اراک رقم زد.

 دست کم فوتبالدوستان این شهر، تا مدت‌ها دیشب را فراموش نخواهند کرد. همان طور که مردم اهواز هنوز هم خاطرۀ برد 3 بر 1 شاهین اهواز در برابر پرسپولیس را فراموش نکرده‌اند.

در آن بازی تاریخی، شاهین اهواز با درخشش مهاجم چپ‌پای خودش: فرزاد آهک‌پور، در روز هفتم فروردین 1368، در مرحلۀ نیمه‌نهایی جام حذفی شکست داد. مقابل چشمان ناباور و شاد انبوه تماشاگران اهوازی.

جنگ تازه تمام شده بود و خوزستان ققنوس‌وار در حال برخاستن از خاکستر خودش بود. پیروزی شاهین اهواز مقابل پرسپولیس، چیزی بیش از یک "برد فوتبالی" بود. پرسپولیسِ علی پروین، در شهر اهواز ابتدا 1 بر صفر پیش افتاد. با گل مرتضی کرمانی مقام (یا مجتبی کرمانی مقدم!).

 ولی تیم شاهین نگذاشت تماشاگرانش در شهر اهواز مغموم به خانه برگردند. سه گل زد و رفت فینال و قهرمان جام حذفی شد و از آن‌جا هم به جام در جام آسیا رفت. غرور فوتبالی خوزستان با گل‌های فرزاد آهک‌پور و برد تاریخیِ شاهین اهواز مقابل پرسپولیس، احیا شد.

دیشب هم در اراک نفس پیروزی آلومینیوم اراک مقابل پرسپولیس مهم بود؛ ولی واقعۀ مهم‌تر نحوۀ پیروزی آلومینیوم بود. آلومینیوم اراک در دقایق 11 و 25 دو گل خورده بود. هر چه هم حمله می‌کرد، به در بسته می‌خورد تا اینکه بالاخره در دقیقۀ 84 به گل اول رسید. داور هفت دقیقه وقت تلف‌شده اعلام کرده بود و آلومینیوم در دقیقۀ 95 گل تساوی را زد.

چنین بازگشتی، روحیۀ بالایی می‌خواهد. اما قسمت مهم‌تر قصه در وقت اضافی رقم خورد. در وقت اضافی اول، پرسپولیس یک گل دیگر زد و بازی با نتیجۀ 3 بر 2 به سود پرسپولیس، به نیمۀ دوم وقت اضافی رفت.

سه دقیقه بعد از شروع نیمۀ دوم وقت اضافی، پرسپولیس یک گل دیگر زد. آلومینیوم اراک که یکبار دو گل عقب افتاده بود، دوباره دو گل عقب افتاد. اینکه بازیکنان آلومینیوم اراک دو بار موفق شدند ورق را برگردانند، فی‌نفسه عجیب بود ولی بازی دیشب جزو بازی‌های کمیاب در تاریخ فوتبال جهان بود؛ چراکه یک تیم دو بار توانست عقب‌افتادنِ دوگله‌اش از تیم حریف را جبران کند. آن هم حریفی به مراتب قوی‌تر از خودش.

واقعا تساوی‌ای از این دست، در فوتبال ایران و جهان نه که بی‌نظیر، که کم‌نظیر بود. نگارنده شخصا چنین تساوی عجیبی را به یاد ندارد. بعید است که چنین موردی قبلا در تاریخ فوتبال رقم نخورده باشد؛ ولی قطعا مورد عجیب و کم‌شماری بوده.

شروین بزرگ در دقیقۀ 111 برای آلومینیوم گل زد و بازی 4 بر 3 شد و علیرضا نقی‌زاده هم در دقیقۀ 121 بازی را به تساویِ 4 بر 4 کشاند. دو گل تساوی، هر دو هم در وقت‌های تلف‌شده. اولی در دقیقۀ 94، دومی در دقیقۀ 121. واقعا مسابقۀ عجایب بود!

فرض کنید در مسابقۀ تاریخی ایران و استرالیا، بازی رفت در ورزشگاه آزادی، به جای تساوی 1 بر 1، با تساوی 2 بر 2 به پایان رسیده بود. در بازی برگشت نیز همان سناریویی رقم می‌خورد که خورد. یعنی استرالیا 2 بر صفر از ما جلو می‌افتاد و ما هم دو گل می‌زدیم و بازی به تساوی کشیده می‌شد.

در این صورت بازی به وقت اضافی می‌رفت. اگر استرالیا در وقت اضافی اول یک گل می‌زد و در وقت اضافی دوم هم یک گل دیگر می‌زد، آیا ما ایرانی‌ها کوچکترین امیدی داشتیم که دوباره دو گل دیگر بزنیم و بازی را به تساوی 4 بر 4 بکشانیم؟ و اگر این طور می‌شد و کار به ضربات پنالتی می‌کشید و در ضیافت پنالتی‌ها جواز حضور به مرحلۀ بعد (یعنی جام جهانی) را بدست می‌آوردیم، آیا تا منتهی‌الیه هیجان و شادی پیش نرفته بودیم؟

واقعا تماشاگران آلومینیوم اراک، دیشب چطور چنین فرایندی را از سر گذراندند؟ اگر بازی دیشب با یک گل در دقیقۀ 12 به سود آلومینیوم تمام می‌شد، اراکی‌ها قطعا راضی بودند ولی این کجا و آن که در عالم واقع رخ داد کجا؟!

غرض اینکه یک مسابقۀ فوتبال، اگر فراز و فرود چندانی نداشته باشد، شاید حتی برای تماشاگران حاضر در ورزشگاه نیز آن قدرها مهم از آب درنیاید؛ ولی وقتی تیمت تیم ضعیف‌تر میدان است و دو بار عقب‌افتادگی با دو گل را جبران می‌کند و نهایتا در ضربات پنالتی از پس قوی‌ترین تیم ایران در هفت هشت سال اخیر برمی‌آید، باید گفت: شبی خوش است، بدین قصه‌اش دراز کنید!

در فینال جام جهانی 1986 هم آرژانتین دو بر صفر از آلمان جلو بود. ژرمن‌ها دو گل زدند و بازی برابر شد. اگر کار به وقت اضافی می‌کشید و آرژانتین دوباره دو گل دیگر می‌زد، سپس آلمان هم دوباره دو گل دیگر می‌زد، تازه قصه شبیه بازی پرسپولیس و آلومینیوم اراک شده بود!

یا در همین جام جهانی اخیر، آرژانتین دو بر صفر از فرانسه پیش بود. فرانسه بازی را 2 بر 2 کرد و کار به وقت اضافی کشیده شد. در وقت اضافی، آرژانتین یک گل دیگر زد و به نظر می‌رسید که این بار کار فرانسه تمام شده؛ ولی فرانسه مجددا توانست یک گل دیگر بزند و بازی دوباره مساوی شد.

فینال جام جهانی 2022 تا حدی شبیه بازی پرسپولیس و آلومینیوم اراک شد به جز اینکه، فرانسه وقتی عقب‌افتادگی 3 بر 2 را جبران کرد، کار شاقی نکرد و ضمنا در ضربات پنالتی باخت. کار شاق، جبران عقب‌افتادگی 4 بر 2 بود که اراکی‌ها از پس‌اش برآمدند. آن هم پس از اینکه یکبار عقب‌افتادگی 2 بر صفر را جبران کرده بودند. و البته پیروزی در ضربات پنالتی هم حسن ختامی بود بر درخشش تیم فراموش‌نشدنی آلومینیوم اراک.    

 

آلومینیوم اراک با این پیروزی به مرحلۀ یک‌چهارم نهایی جام حذفی ایران رفت. بعید است این تیم در سه بازی بعدی هم پیروز از میدان بیرون آید و قهرمان جام حذفی شود؛ ولی چرا برای این تیم آرزوی قهرمانی نکنیم؛ تیمی که دیشب، شبی تاریخی را در فوتبال ایران و چه بسا در فوتبال جهان رقم زد.

وقتی که ایمون زاید تیم ده ‌نفرۀ پرسپولیس را در دربی تهران، که با برتری 2 بر صفر استقلال در جریان بود، با برتری 3 بر 2 از زمین خارج کرد، رویدادی کم‌نظیر در تاریخ فوتبال ایران و جهان رقم خورد.

از بهمن ماه 1390 تا الان، هنوز چنان واقعه‌ای در سطوح شناخته شدۀ فوتبال جهان (جام جهانی، جام ملت‌های اروپا و آسیا، کوپا آمریکا، لیگ قهرمانان اروپا، لیگ‌ها و مسابقات جام حذفی در اروپا) رخ نداده است. قبل از آن هم، کمتر کسی به یاد دارد یک تیم ده نفره، بازی 2 بر صفر باخته را 3 بر 2 برده باشد. آن هم با هت‌تریک یک بازیکن.

دیشب هم رویدادی از این دست در اراک رقم خورد. یعنی کم‌نظیر در تاریخ فوتبال ایران و جهان. حالا شما دقت کنید ببینید از این به بعد، مثلا تا ده سال آینده، مسابقه‌ای را در دنیای فوتبال پیدا می‌کنید که تیمی در یک مسابقه دو بار موفق شود عقب‌افتادنش با دو گل را جبران کند؟ اگر هم کسی چنین موردی را در دو سه دهۀ اخیر فوتبال جهان به یاد دارد، یا از چنین موردی در کل تاریخ فوتبال خبر دارد، لطفا نگارندۀ کم‌اطلاع را نیز مطلع سازد.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: تعویض هایی که بلای جان پرسپولیس شد؛ کپی برداری اوسمار از روی دست یحیی